Eerste weekje
Blijf op de hoogte en volg Marijke
08 April 2015 | Indonesië, Semarang
Selamat Siang!
Mijn eerste weekje zit er op, dus dacht ik, het is tijd voor een reisverslag!
De reis begon vorige week maandag op Schiphol. Na een reis van 17 uur inclusief hele lange tussenstop in Dubai, kwamen we aan in Jakarta. Eerste indruk: heeeeet! Als een warme deken die om je heen geslagen wordt, die je niet meer af kunt doen. Diana, de zus van Jenny (vriendinnetje van de opleiding uit Nederland) kwam ons ophalen, dat was heel fijn, want we werden meteen ‘aangevallen’ door ‘taximannetjes’ die ons allemaal een taxi wilde aansmeren. We zijn met de auto van Diana naar ons hotel in Jakarta gereden. Over 15 km hebben we ongeveer twee en een half uur gedaan, wat een drukte! De wegen hier zijn overvol met auto’s, scootertjes en bussen. En er zijn natuurlijk geen verkeersregels, of niemand houdt zich er aan in ieder geval. Jakarta is geen fijne stad, het is er erg druk en er hangt een dikke laag smog.
Met de trein zijn we vanuit Jakarta naar Semarang gereisd. Het was een treinrit van ongeveer 6 uur en halverwege de treinreis moesten we alle drie toch echt een keer plassen. Toen we het toilet zagen was dat wel even schrikken zeg! De trein ging van links naar rechts op en neer en dan moet je al hurkend boven de plee maar eens raak zien te plassen in dat gat!
Het uitzicht vanuit de trein was mooi, maar ook wel indrukwekkend. We reden door de sloppenwijken van Jakarta. De verschillen tussen rijk en arm zijn hier in Indonesië erg groot.Midden in de sloppenwijken stonden grote, glimmende moskees. Verder zagen we veel rijstvelden en kleine dorpjes. Op de rijstvelden werken de mensen echt zoals ik het me voorstelde, met van die puntige hoedjes, pal in de zon.
Rond 4 uur in de middag kwamen we aan in Semarang. Semarang is een mooie stad in vergelijking met Jakarta. In Semarang hebben we de andere drie studenten van de opleiding opgezocht, zij verblijven in het zelfde appartementencomplex als wij. We waren behoorlijk moe na de treinreis, dus we zijn, na een maaltijd bij de KFC (wat naast ons appartement zit, inclusief MCDonalds en Pizza Hut), lekker naar ons appartementje gegaan, eindelijk een eigen plekkie!
De volgende dag heeft Yogi ons mee op sleeptouw genomen. Hij heeft ons laten zien hoe het openbaar vervoer hier werkt en hoe we bij het ziekenhuis konden komen. Yogi is een Indonesische student die we via via kennen. Hij heeft voor ons het appartement geregeld en woont zelf ook in Semarang. Hierna liet Yogi ons een lekker restaurant zien waar we heerlijk hebben gegeten met z’n zevenen. Yogi weet veel te vertellen over de Indonesische cultuur en taal en dat is erg interessant. Hij kan goed Engels en wil alles voor ons regelen en laten zien. Dat is superfijn!
Daarna zijn we nog even gaan zwemmen. We hebben echt een heerlijk zwembad op het dak van ons hotel (30 verdiepingen hoog!). Vanuit het zwembad kijk heb je een fantastisch uitzicht over de stad. Op de gebedstijden hoor je een stuk of 6 moskees door elkaar ‘zingen.’ Zingen is een groot woord, want het klinkt helemaal nergens naar! Hard en vals! Dit horen we by the way ook elke ochtend om kwart voor 5, fijn hè! ;)
Die avond hebben we voor het eerst aan een van de vele straattentjes gegeten, met onze handen (!). Kip met rijst, uiteraard!
Maandag was onze eerste stagedag. Om half 7 vertrokken we naar Rumah Sakit Pantiwilasa Citarum (ons ziekenhuis). Hier werden we heel hartelijk ontvangen door mas Bayu en mas Aris. Ze vertelde ons alles over onze diensten en we hebben afspraken gemaakt over de stage. We gaan van maandag tot en met donderdag van 7 tot 2 diensten draaien. In het weekend zijn we lekker vrij. We hebben een rondleiding gekregen door het ziekenhuis. Het ziekenhuis is redelijk groot en modern. Er zijn in totaal 8 afdelingen. Alles gaat hier ‘low-speed.’ De verpleegkundigen sloffen hier rustig over de gangen, in tegenstelling tot Nederland, waar iedereen altijd aan het rennen is.
De eerste drie weken hebben we oriëntatie weken, we mogen dan twee dagen op elke afdeling meekijken, om te kijken welke afdeling we het leukst vinden. Vervolgens mogen we twee afdelingen kiezen, waar we dan vervolgens nog ieder 4 weken stage gaan lopen. Na een rondleiding in het ziekenhuis begonnen we onze eerste oriëntatiedag. Onze eerste afdeling is de OK. Wij helemaal blij natuurlijk, want in Nederland gaat dat allemaal niet zo makkelijk, een dagje meelopen op de OK.. Die blijdschap was er snel vanaf, toen we er achter kwamen dat er die dag geen operaties gepland waren. We hebben een beetje rond gekeken op de operatiekamers en in gebrekkig Engels nog wat gekletst met de verpleegkundigen van de OK. Die vonden ons overigens interessanter dan hun werk, want ze wilde natuurlijk weer allemaal met ons op de foto, haha!
De tweede dag begon goed, gelijk 4 operaties mogen bijwonen! Een appendectomie, twee keer een tonsillectomie en een sterilisatie van een vrouw. Dat was superinteressant! ’s Middags waren we al op tijd klaar en hebben we wat rondgesjouwd rondom het hotel. Vanuit ons balkon hadden we een steegje gespot waar we graag een kijkje wilde nemen. Het bleek een soort marktje te zijn, ze verkochten er van alles! Allerlei soorten banaan, kippen, gedroogde visjes, en allerlei soorten groenten en fruit die wij niet kennen. We hebben lekker van de cultuur gesnoven, maar niet te diep want het stonk nogal!
Vandaag mochten we meekijken op de verloskamers, waauuw wat was dat interessant! We hebben twee bevallingen mee mogen kijken, dit was de eerste keer voor ons. Het gaat wel heel anders dan op tv, deze vrouwen gaven geen kick toen ze werden opengeknipt en moesten persen. Het moment dat het baby’tje bij de ouders kwam was echt onbeschrijfelijk mooi. Morgen mogen we hier weer lopen!
We zijn deze avond weer met zijn zessen met Yogi gaan eten en hij heeft voor ons een reis naar Karimunjawa geregeld. Dat is een eiland waar we met de boot naar toe gaan en dat hagel witte stranden heeft! We verblijven in een homestay en gaan daar onder andere snorkelen, hiken en met haaien zwemmen.
Verder hebben we nog een hele lijst met leuke dingen die we nog graag willen gaan doen en zien, genoeg te doen dus. Wel zijn we net een attractie, want iedereen wil met ons op de foto!
Bedankt voor het lezen en een dikke kus vanuit Semarang!
Sampai Jumpa!
Mijn eerste weekje zit er op, dus dacht ik, het is tijd voor een reisverslag!
De reis begon vorige week maandag op Schiphol. Na een reis van 17 uur inclusief hele lange tussenstop in Dubai, kwamen we aan in Jakarta. Eerste indruk: heeeeet! Als een warme deken die om je heen geslagen wordt, die je niet meer af kunt doen. Diana, de zus van Jenny (vriendinnetje van de opleiding uit Nederland) kwam ons ophalen, dat was heel fijn, want we werden meteen ‘aangevallen’ door ‘taximannetjes’ die ons allemaal een taxi wilde aansmeren. We zijn met de auto van Diana naar ons hotel in Jakarta gereden. Over 15 km hebben we ongeveer twee en een half uur gedaan, wat een drukte! De wegen hier zijn overvol met auto’s, scootertjes en bussen. En er zijn natuurlijk geen verkeersregels, of niemand houdt zich er aan in ieder geval. Jakarta is geen fijne stad, het is er erg druk en er hangt een dikke laag smog.
Met de trein zijn we vanuit Jakarta naar Semarang gereisd. Het was een treinrit van ongeveer 6 uur en halverwege de treinreis moesten we alle drie toch echt een keer plassen. Toen we het toilet zagen was dat wel even schrikken zeg! De trein ging van links naar rechts op en neer en dan moet je al hurkend boven de plee maar eens raak zien te plassen in dat gat!
Het uitzicht vanuit de trein was mooi, maar ook wel indrukwekkend. We reden door de sloppenwijken van Jakarta. De verschillen tussen rijk en arm zijn hier in Indonesië erg groot.Midden in de sloppenwijken stonden grote, glimmende moskees. Verder zagen we veel rijstvelden en kleine dorpjes. Op de rijstvelden werken de mensen echt zoals ik het me voorstelde, met van die puntige hoedjes, pal in de zon.
Rond 4 uur in de middag kwamen we aan in Semarang. Semarang is een mooie stad in vergelijking met Jakarta. In Semarang hebben we de andere drie studenten van de opleiding opgezocht, zij verblijven in het zelfde appartementencomplex als wij. We waren behoorlijk moe na de treinreis, dus we zijn, na een maaltijd bij de KFC (wat naast ons appartement zit, inclusief MCDonalds en Pizza Hut), lekker naar ons appartementje gegaan, eindelijk een eigen plekkie!
De volgende dag heeft Yogi ons mee op sleeptouw genomen. Hij heeft ons laten zien hoe het openbaar vervoer hier werkt en hoe we bij het ziekenhuis konden komen. Yogi is een Indonesische student die we via via kennen. Hij heeft voor ons het appartement geregeld en woont zelf ook in Semarang. Hierna liet Yogi ons een lekker restaurant zien waar we heerlijk hebben gegeten met z’n zevenen. Yogi weet veel te vertellen over de Indonesische cultuur en taal en dat is erg interessant. Hij kan goed Engels en wil alles voor ons regelen en laten zien. Dat is superfijn!
Daarna zijn we nog even gaan zwemmen. We hebben echt een heerlijk zwembad op het dak van ons hotel (30 verdiepingen hoog!). Vanuit het zwembad kijk heb je een fantastisch uitzicht over de stad. Op de gebedstijden hoor je een stuk of 6 moskees door elkaar ‘zingen.’ Zingen is een groot woord, want het klinkt helemaal nergens naar! Hard en vals! Dit horen we by the way ook elke ochtend om kwart voor 5, fijn hè! ;)
Die avond hebben we voor het eerst aan een van de vele straattentjes gegeten, met onze handen (!). Kip met rijst, uiteraard!
Maandag was onze eerste stagedag. Om half 7 vertrokken we naar Rumah Sakit Pantiwilasa Citarum (ons ziekenhuis). Hier werden we heel hartelijk ontvangen door mas Bayu en mas Aris. Ze vertelde ons alles over onze diensten en we hebben afspraken gemaakt over de stage. We gaan van maandag tot en met donderdag van 7 tot 2 diensten draaien. In het weekend zijn we lekker vrij. We hebben een rondleiding gekregen door het ziekenhuis. Het ziekenhuis is redelijk groot en modern. Er zijn in totaal 8 afdelingen. Alles gaat hier ‘low-speed.’ De verpleegkundigen sloffen hier rustig over de gangen, in tegenstelling tot Nederland, waar iedereen altijd aan het rennen is.
De eerste drie weken hebben we oriëntatie weken, we mogen dan twee dagen op elke afdeling meekijken, om te kijken welke afdeling we het leukst vinden. Vervolgens mogen we twee afdelingen kiezen, waar we dan vervolgens nog ieder 4 weken stage gaan lopen. Na een rondleiding in het ziekenhuis begonnen we onze eerste oriëntatiedag. Onze eerste afdeling is de OK. Wij helemaal blij natuurlijk, want in Nederland gaat dat allemaal niet zo makkelijk, een dagje meelopen op de OK.. Die blijdschap was er snel vanaf, toen we er achter kwamen dat er die dag geen operaties gepland waren. We hebben een beetje rond gekeken op de operatiekamers en in gebrekkig Engels nog wat gekletst met de verpleegkundigen van de OK. Die vonden ons overigens interessanter dan hun werk, want ze wilde natuurlijk weer allemaal met ons op de foto, haha!
De tweede dag begon goed, gelijk 4 operaties mogen bijwonen! Een appendectomie, twee keer een tonsillectomie en een sterilisatie van een vrouw. Dat was superinteressant! ’s Middags waren we al op tijd klaar en hebben we wat rondgesjouwd rondom het hotel. Vanuit ons balkon hadden we een steegje gespot waar we graag een kijkje wilde nemen. Het bleek een soort marktje te zijn, ze verkochten er van alles! Allerlei soorten banaan, kippen, gedroogde visjes, en allerlei soorten groenten en fruit die wij niet kennen. We hebben lekker van de cultuur gesnoven, maar niet te diep want het stonk nogal!
Vandaag mochten we meekijken op de verloskamers, waauuw wat was dat interessant! We hebben twee bevallingen mee mogen kijken, dit was de eerste keer voor ons. Het gaat wel heel anders dan op tv, deze vrouwen gaven geen kick toen ze werden opengeknipt en moesten persen. Het moment dat het baby’tje bij de ouders kwam was echt onbeschrijfelijk mooi. Morgen mogen we hier weer lopen!
We zijn deze avond weer met zijn zessen met Yogi gaan eten en hij heeft voor ons een reis naar Karimunjawa geregeld. Dat is een eiland waar we met de boot naar toe gaan en dat hagel witte stranden heeft! We verblijven in een homestay en gaan daar onder andere snorkelen, hiken en met haaien zwemmen.
Verder hebben we nog een hele lijst met leuke dingen die we nog graag willen gaan doen en zien, genoeg te doen dus. Wel zijn we net een attractie, want iedereen wil met ons op de foto!
Bedankt voor het lezen en een dikke kus vanuit Semarang!
Sampai Jumpa!
-
08 April 2015 - 18:15
Dad:
Hoi Mar,
Leuk verhaal. Goed om te lezen dat je het naar je zin hebt....
Groetjes pap
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
